به گزارش پایگاه خبری ریل نیوز؛ نشریه عرب نیوز روز پنجشنبه ۱۴ شهریور ماه از امضای توافقنامه بزرگ سرمایه گذاری شرکت اتحاد ریلی امارات با وزارت حمل و نقل اردن خبر داد. بر اساس این قرارداد، شرکت اتحاد ریل به عنوان اپراتور اصلی و دولتی امارات قرار است مبلغ ۲.۳ میلیارد دلار در زمینه توسعه و نوسازی بخشی استراتژیک از شبکه ریلی اردن سرمایه گذاری نماید.
این سرمایه گذاری بخشی از بسته سرمایه گذاری مورد توافق دو طرف به مبلغ ۵.۵ میلیارد دلار است که در در نوامبر سال ۲۰۲۳ به امضا رسید. شرکت اتحاد ریل قرار است با این سرمایه گذاری، خط ۳۶۰ کیلومتری متصل کننده بندر عقبه اردن و هاب معادن فسفات در مناطق الشیدیه و غور الصافی را مورد ساخت و بهره برداری قرار دهد. همچنین تامین ناوگان تازه نفس و مدرن برای حمل فسفات مورد استخراج از دو معدن یاد شده نیز از دیگر تعهدات شرکت اتحاد ریل در این قرارداد خواهد بود.
بخش دیگری از این سرمایه گذاری به ساخت ترمینال های باری و فضای بارگیری و تخلیه در الشیدیه و غور الصافی بازمیگردد که برای حمل فسفات این معادن از طریق شبکه ریلی ضروری است. گفته می شود اتصال ریلی دو معدن فسفات بزرگ یاد شده به بندر عقبه به عنوان تنها نقطه اتصال دریایی اردن تا سال ۲۰۳۰ به طول خواهد انجامید. امارات بزرگترنی سرمایه گذار خارجی در اردن محسوب شده و طی ده سال گذشته، بیش از ۲۲.۵ میلیارد دلار در بخش های مختلف این کشور سرمایه گذاری کرده است.
اکنون به نظر می رسد اماراتی ها در برنامه جدید سرمایه گذاری خود، قصد دارند وارد بخش های صنعتی اردن به ویژه در بخش معادن این کشور شوند. برآورد کارشناسان نشان میدهد که در صورت اتصال ریلی دو منطقه الشیدیه و غور الصافی به بندر عقبه، سالانه بیش از ۱۶ میلیون تن فسفات از معادن اردن استخراج و صادر خواهد شد.
آورده سرمایه گذاری در اردن برای راه آهن امارات
اگرچه مقام های دو کشور هنگام امضای توافقنامه مشترک برای ساخت راه آهن ۳۶۰ کیلومتری متصل کننده معادن فسفات به بندر عقبه، این توافق را نشانه برادری و حمایت دو کشور برادر در منطقه از یکدیگر داسنته اند، اما بدیهی است که پروژه سرمایه گذاری این چنین سنگین و قابل توجه، اهداف تجاری بزرگی را دنبال می کند. برای فهم بهتر این ماجرا، بهتر است نگاهی به بازار فسفات جهان بیندازیم.
حذف زنگ زدگی از سطح فلزات، افزودنی در مواد غذایی اسیدی و نوشیدنیهایی مانند نوشابه، صنایع پتروشیمی به ویژه کودهای شیمیایی، کاربرد در صنعت پزشکی و ساخت دارو خصوصا در داروهای ضد تهوع و همچنین بهعنوان الکترولیت در سلولهای سوختی از کاربردهای رایج فسفات محسوب می شوند. لذا، این ماده معدی را می توان در زمره مواد اوالیه استراتژیک در بازارهای جهانی محسوب کرد.
حجم بازار جهانی فسفات در سال ۲۰۲۳ رقمی حدود ۱۶.۸ میلیارد دلار بوده که پیش بینی می شود این رقم تا سال ۲۰۳۳ به ۲.۴ درصد رشد، به بالای ۲۱.۴ میلیارد دلار افزایش یابد. بر اساس اطلاعات ارائه شده در شرکت ملی فسفات اردن، این کشور ششمین صادر کننده بزرگ فسفات و دومین دارنده ذخایر این ماده معدنی ارزشمند در جهان محسوب می شود. در حال حاضر، سالانه بیش از ۱۱ میلیون تن فسفات از اردن به اقصی نقاط جهان صادر می شود. به نوشته وب سایت تحقیقاتی Investingnews، میزان ذخایر برآورد شده فسفات اردن بیش از یک میلیارد تن بوده که همین امر، سرمایه گذاری روی معادن فسفات در این کشور را به لحاظ اقتصادی کاملا توجیه می نماید. لذا، رقم سرمایه گذاری راه آهن امارات در صنعت فسفات اردن به نسبت درآمدهای این شرکت از معادن اردنی بسیاری ناچیر به نظر می رسد.
تلاش شورای همکاری خلیج فارس برای اتصال ریلی به مدیترانه
دریای مدیترانه به سبب موقعیت استراتژیک خود همواره در کانون توجه حکام شورای همکاری خلیج فارس (GCC) قرار داشته است. هرچند مسیر سنتی دستیابی به این دریا به عنوان نقطه اتصال جنوب غرب آسیا به اروپا از دریای سرخ و کانال سوئز عبور می کند، اما عوامل متعددی طی سال های اخیر، منجر به تصمیم شورای همکاری خلیج فارس برای اتصال به دریای مدیترانه از طریق شبکه ریلی و خشکی شده است.
شکل گیری تنش گسترده در منطقه دریای سرخ طی ماه های اخیر و کاهش تردد کشتی های تجاری در این منطقه نیز عزم کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس برای اتصال به مدیترانه اط طریق اردن را بیش از پیش جزم کرده است. نگاهی به نقشه شبکه ریلی شورای همکاری خلیج فارس نیز نشانگر این امر است که شبکه ریلی این شورا در نهایت به بندر عقبه اردن متصل خواهد شد. حتی قرار است بخشی از نفت صادراتی خلیج فارس نیز از طریق همین شبکه ریلی به مدیترانه و اروپا صادر شود که خود نشانگر اهمیت شبکه ریلی شورای همکاری خلیج فارس است.
به نظر می رسد کشورهای ثروتمند حاشیه خلیج فارس قصد دارند از طریق سرمایه گذاری در بخش معادن اردن، نه تنها هزینه های مربوط به سرمایه گذاری در ساخت و نوسازی شبکه ریلی این کشور اقدام نمایند، بلکه در بلند مدت، تمامی این سرمایه گذاری ها با سود کلانی نیز همراه خواهند بود که چنین طرح های عمرانی بزرگی را به خوبی توجیه پذیر می سازد.