ایستگاه راه آهن تبریز یکی از بزرگترین ایستگاههای ایران و شمالغرب کشور و از نمونههای ارزشمند معماری ایستگاهی بشمار میآید.
به گزارش پایگاه خبری ریل نیوز به نقل از ایرنا، تکمیل بنای این ایستگاه در سال ۱۳۳۹ شمسی، دو سال پس از گشایش و راه اندازی راهآهن تهران – تبریز در مکان قبلی که در سال ۱۲۹۴ شمسی ساخته شده بود، آغاز شد.
در ایستگاه راهآهن تبریز، به غیر از کارکنان در مشاغلی چون بلیت فروشی و خدمات ایستگاهی که پیش روی مسافران هستند، ۲۴۱۸ نفر پرسنل در بخشهای نگهداری خطوط و ابنیه، تاسیسات، مهندسین، کارگران ناوگان ریلی، تکنسینهای شبکه بالاسری ،سوزنبان، راهدار، راهبان و متصدیان ترافیک در تلاش هستند تا قطارهای مسافربری و باری بر روی خطوط آهنی به حرکت درآیند.
مسیر خط آهن تبریز به ایستگاه رازی، در مرز ایران و ترکیه پس از رسیدن به صوفیان با گذر از شبستر و عبور از شمال دریاچه ارومیه، در بندر شرفخانه، شیخ ولی و تسوج در آذربایجانشرقی به ایستگاه سلماس در آذربایجانغربی رسیده و با طی مسیر کوهستانی سرسبز در امتداد دره قُطور و عبور از پل عظیم قُطور(بزرگترین پل راه آهن خاورمیانه) با ارتفاع ۱۱۸ متر و طول ۴۴۸ متر، به ایستگاه بینالمللی رازی در مرز ترکیه میرسد و راهآهن ایران را به ترکیه و کشورهای اروپایی متصل میکند.
این مسیر، قبل از مشکلات زیست محیطی دریاچه ارومیه یکی از پرترددترین مسیرهای سفر گردشگران با قطار به دریاچه ارومیه بود و تا قبل از همهگیری کرونا قطار مسافربری تبریز – وان – استانبول و بالعکس در آن تردد میکرد اما اکنون جز قطارهای باری، درِزینهای حمل کارکنان و پرسنل نگهداری خط ،قطاری از آن نمیگذرد.