شهید رحمتالله جباری که در خانواده «رحیم» خطاب میشد، یکی از شهدای راهآهن است که در روز اول فروردین ۱۳۴۰ به دنیا آمد و یکم بهمن ۱۳۶۶ در ماووت عراق دعوت حق را لبیک گفت و به کاروان شهدا پیوست.
همسر شهید رحمتالله جباری در گفتگو با پایگاه خبری ریل نیوز گفت:
حضور در راهآهن:
در ایستگاه راهآهن تهران به تعمیر قطارها مشغول بود. شهید معتقد بود تا جایی که مقدور است باید از واردات غیر ضرور به کشور جلوگیری شود. در این راستا خود نیز تلاشهای زیادی برای تعمیر و بهبود قطارهای موجود در داخل کشور انجام داد. شهید همچنین در برگزاری برنامههای بسیج راهآهن نیز امور فرهنگی متعددی را بر عهده داشت.
اعزام به جبهه:
در بسیج راهآهن، فرم جبههاش را پر کرد و از طریق پایگاه ابوذر به عنوان بسیجی رهسپار جبهه شد.
حضور در جبهه:
آرپیجیزن بود. مدتی هم به عنوان غواص در جبههها خدمت کرد. در گروههای خط شکن نیز حضور مستمری داشت و همچنین با توجه به دورههایی که دیده بود تک تیرانداز نیز بود.
فعالیتهای فرهنگی شهید:
همزمان با رفت و امد به جبهه در پایگاه بسیج مسجدِ جعفری واقع در میدان شیخ محمدی(نزدیک میدان راهآهن) فعال بود. برای مثال، تمام کارهای مرتبط با برگزاری نمایشگاههای دفاع مقدس در مسجد به عهده او بود.
زندگی مشترک:
در سال ۱۳۶۳ ازدواج کردیم. ثمره این ازدواج نیز یک فرزند دختر و یک پسر بود.
بسیار اهل «بگو و بخند» بود:
از آنجایی که یکی از ویژگیهای بارز شهید، شوخ طبعی او بود، وقتی در برخی عملیاتها تعداد شهدا زیاد میشد با شهید تماس میگرفتند که؛ «آقا رحیم بیا، روحیه بچهها خوب نیست، بیا و شرایط را درست کن.»
ماووت عراق نقطه وصال رحیم با معبودش شد:
شهید در گردان عمار حضور داشت و در حینِ انجام عملیات بیتالمقدس ۲، دو تانک را با شلیک آرپیجی منهدم کرد که در همین زمان از ناحیه سر در اثر اصابت ترکش زخمی شد اما همچنان با ایستادگی سعی کرد تانک سومی را هم منهدم کند، ولی همین که بلند شد، در اثر اصابت تیر به قلبش به شهادت رسید